Zoethout Bron: brouw-bier.nl - Alles wat de amateur bierbrouwer of bierliefhebber moet weten over het brouwen van bier bierliefhebber moet weten over het brouwen van bier Zoethout is in de handel de aanduiding voor korte stukjes van de wortelstok van de zoethoutplant (Glycyrrhiza glabra). De zoethoutplant is een, ook in onze streken, winterharde vaste plant. De plant wordt ongeveer een meter hoog en bloeit vanaf het late voorjaar met typische vlinderbloemen met een licht paars-blauwe kleur die in trossen staan. De plant is bladverliezend, in de winter blijven dan alleen kale takken over. Gebruik Zoethout is verkrijgbaar in de vorm van stokjes, snippers, zoethoutextract of poeder. Zoethout wordt vaak toegepast in tripels, abdijbieren en winterbieren. De hoeveelheden zijn vaak niet groot, omdat de smaak gauw gaat overheersen. Door een langere lagertijd wordt de smaak steeds zwakker. Gebruik 10 tot 15 gram zoethout op 10 liter bier. Bestanddelen Deze bevat een zoetstof, glycyrrhizinezuur (of glycyrrhizine), die zo'n 30 tot 50 keer hogere zoetkracht heeft als suiker, maar niet schadelijk is voor de tanden. Er moet flink op gekauwd en gezogen worden om de zoetstof te proeven. Glycyrrhizinezuur (of glycyrrhizine) Zoethout wordt soms nog wel gebruikt als snoep. Kweekwijze Zoethout is winterhard en vraagt een zonnige standplaats, in vruchtbare, vochtige bodem. Zoethout staat liever in de volle grond dan in een pot. De plant kan worden vermeerderd door zaad, maar het is veel gemakkelijker om de kruipende wortels te scheuren en uit te planten. Zorg dat er minstens één knop per worteldeel aanwezig is. Eerstejaars planten moeten de eerste winter wel beschermd worden. In het najaar snoei je de plant tot zo'n 15 à 20 cm boven de grond. Oogsten De wortels kunnen na 3 à 4 jaar, in het begin van de winter, geoogst worden. Bewaren De gedroogde wortels kunnen lange tijd bewaard worden.